Er zijn te veel onzichtbare noden in onze stad. Om deze noden zichtbaar te maken, moeten straathoekwerkers, wijkwerkers en brugfiguren zelf naar maatschappelijk kwetsbare inwoners toestappen ( ‘outreachend werken), met aandacht voor de groeiende groep alleenstaanden.

Antwerpen zet in op buurtgerichte zorg met een sterke professionele omkadering. In deze zorg is veel aandacht voor informele hulp, voor ontmoeting en overleg, voor mantelzorgers en vrijwilligers. Wie hulp nodig heeft moet in staat zijn om langer in zijn vertrouwde omgeving te blijven. Buurtgerichte zorg maakt dat hulpvragers gemakkelijker een sociaal netwerk kunnen opbouwen waarop ze een beroep kunnen doen. Daarom richt Groen een zorgnetwerk op. Naast de nodige professionele omkadering nemen vrijwilligers daarin verschillende taken op, zoals ziekenvervoer, een bezoek aan mensen in eenzaamheid of een buddy die mee op pad gaat. Een cruciale succesfactor is de aanstelling van een professionele netwerkcoördinator in de wijk. Die vormt de link tussen de vrijwilligers en de zorgbehoevenden, en tussen de zorgbehoevenden en een netwerk van diensten. De activering van een zorgnetwerk maakt dat mensen langer thuis kunnen wonen, dat maatschappelijk kwetsbare gezinnen bijkomende ondersteuning krijgen en dat verborgen noden sneller worden gedetecteerd. Een zorgnetwerk oprichten vraagt een goede analyse van de zorgnoden en leemtes in de buurt. De stad organiseert de nodige afstemming tussen de verschillende partners en een goede opleiding voor vrijwilligers.

Terug naar Sociaal