Nog belangrijker dan het plezier van tuinieren is het feit dat volkstuintjes het sociale weefsel echt versterken. Als er te weinig volkstuintjes zijn, dan zouden vooral mensen die in armoede leven het voorrecht moeten hebben om er eentje te kunnen beheren. Want daardoor versterken zij hun sociale contacten. Leefloners kunnen er ook hun beschikbaar inkomen mee helpen verruimen.  Het sociale karakter van de volkstuintjes kan nog een extra diepe dimensie krijgen als het gaat om 'samentuinen'. In gewone volkstuintjes heb je zeer zeker sociaal contact, maar dat blijft wel vooral 'naast elkaar' tuinieren. In een samentuin is dat anders: daar gaan de mensen samen overleggen, plannen maken, tuinieren, en de oogst verdelen. Heel wat Antwerpse districten hebben al een of meer samentuinen, zoals de Biodroom op Linkeroever. In Gent is gebleken dat in een samentuin ook mensen van andere origine graag meewerken. In Antwerpen worden de volkstuintjes per district beheerd door een vzw. In Wilrijk kennen we zo de vokstuintjes 'Vinkenvelden' en die in het nieuwe 'Park van Eden'. Groen wil meer volkstuintjes en ook samentuinen, waarbij mensen die in armoede leven, voorrang krijgen.