Antwerpen is een superdiverse stad, dit weerspiegelt zich ook in de herkomst van de Antwerpse senior. We zien deze evolutie vooral afgetekend binnen de groep 60- 80 plus: 22,70 % van de 60- 69-jarigen hebben een andere etnische herkomst. Bij de 70-79-jarigen is dit 14,10%. De groep senioren kent een grotere diversiteit dan voorheen en die zal nog toenemen, ook de zorgnoden van deze groep zullen toenemen. Omwille van een cultuur van familiale solidariteit in het land van herkomst, taalbarrières, en de professionele zorg die nog te weinig afgestemd is op deze groeiende groep, ondervinden senioren met migratieachtergrond drempels om aansluiting te vinden in deze stad en de toegang tot de zorg te krijgen die nodig is. Groen wil rekening houden met de superdiversiteit binnen de groep van 60-plussers en het aanbod beter afstemmen op hun behoeften.

We gaan in dialoog met ouderen met migratieachtergrond en het maatschappelijk middenveld, momenteel zitten er weinig van deze ouderen in de ouderen-adviesraden binnen de verschillende districten. Samen met de ouderenraden zoeken we manieren om deze groeiende groep te betrekken. We kijken verder dan de klassieke vergadertafel en zoeken samen met de ouderenraad, experts en ervaringsdeskundigen naar laagdrempelige participatie - methodieken om deze ouderen te betrekken.

Bij de uitbouw van ons zorgaanbod (serviceflats, thuiszorg, woonzorgcentra, dienstencentra ...) denken we nadrukkelijk na over het bereiken van deze groep. In dialoog met experts, academici en ervaringsdeskundigen rond dit thema maken we onze ouderenzorg cultuur-sensitief. We zorgen voor de mogelijkheid van halal voeding woonzorgcentra. We communiceren met eenvoudig Nederlands. We houden binnen de individuele zorg rekening met culturele verschillen.

We houden bij het geven van premies rekening met een andere benadering van opvang van ouderen. Vele ouderen wonen in bij de familie. Dit wil niet noodzakelijk zeggen dat het inkomen voldoende hoog is om alle aangepaste zorg voor hun rekening te nemen. Ondanks de financiële beperkingen wordt er vaak omwille van familiale solidariteit gekozen om de oudere toch te laten inwonen. Bij het toekennen van premies moeten we met deze achtergronden rekening houden en onze voorwaarden bijstellen.

We nemen een actieve rol op in het bekendmaken van het zorgaanbod voor ouderen bij senioren uit etnisch-culturele minderheidsgroepen. We werken hiervoor vindplaatsgericht en samen met plaatsen waar deze senioren vaak komen (inclusief kerken, synagoges, gebedsruimtes en moskeeën).

De stad besteedt aandacht aan de specifieke situatie van oudere holebi’s en transgenders in woonzorgcentra, dienstencentra enz. We moedigen ouderenorganisaties aan om oog te hebben voor het welbevinden van kwetsbare LGBTI+ ouderen en werken samen aan plannen om de aanvaarding van oudere holebi’s en transgenders te verbeteren en vereenzaming tegen te gaan.

Wanneer de zorg voor kinderen en kleinkinderen achter de rug is, hebben sommige senioren moeite om weer aansluiting te vinden bij de maatschappij. En dit terwijl ze nog zoveel sterktes en talenten hebben die we kunnen erkennen en die senioren willen inzetten. Dit is vaak het scharniermoment waarop senioren de stap zetten naar het dienstencentrum voor ontmoeting en ontspanning. Voor senioren met een migratieachtergrond is deze stap enorm groot. We zetten samenwerkingen op met moskeeën, kerken en synagoges, die momenteel vaak die plek zijn voor gelovige senioren (maar hier onvoldoende voor zijn uitgerust qua middelen en plaats). We kiezen drie pilootprojecten in samenwerking met een dienstencentrum om samen met de moskeeën een ontspannings- en ontmoetingsaanbod uit te werken afgestemd op noden van deze senioren.

Terug naar Senioren