Districten verdienen beter
In de Gazet van Antwerpen wordt terecht aangeklaagd dat het district Antwerpen (het mag dan wel het grootste zijn) evenveel investeringsbudget krijgt als alle andere districten samen. Het probleem is niet dat het district Antwerpen te veel krijgt, het probleem is dat de rest te weinig krijgt. Van de hele begroting gaat 2% naar de districten. Dat is wel heel erg mager. Met de dotatie die Borgerhout krijgt, kan het welgeteld twee straten per jaar aanpakken. Borgerhout telt 200 straten. Aan dit tempo duurt het dus een eeuw vooraleer alle straten een keer aan de beurt zijn geweest. En de straten en stoepen liggen er nu al slecht bij.
Het gaat ook niet alleen over centen, ook over macht. ’t Schoon Verdiep stuurt het personeel aan dat voor de districten werkt en dicteert hen wat er moet gebeuren, ook als het indruist tegen wat de lokale bevolking nodig heeft. Bijvoorbeeld: Borgerhout geeft in 2013 de opdracht om het Jan Borluutplein aan te leggen en voorziet daarvoor het nodige budget. Tot daar loopt het goed. Vervolgens komt het Jan Borluutplein op de tafel van schepen van Mobiliteit Koen Kennis terecht. Omdat de verkeerssituatie bij de heraanleg verandert, moet de schepen eerst zijn fiat geven. Twee jaar later heeft de schepen nog altijd niet beslist, en staat het Jan Borluutplein in een lange lijst projecten die moeten worden uitgetekend op de tekentafel van ‘t Stad.
Op diezelfde tekentafel worden ook de plannen gemaakt voor de voorbereidende werken van de BAM en voor de heraanleg van de Groenplaats, om maar iets te noemen. Het Antwerpse college duwt haar eigen projecten naar voren ten koste van die van de districten. Een analyse van de agenda 2013-2015 van de ‘Commissie Openbaar Domein’ van de stad Antwerpen –dat is de vergadering waar alle projecten voor heraanleg, zowel van ‘t stad als van de districten, moeten passeren – zegt alles. Van de 302 behandelde agendapunten waren er amper 4 (!) die gingen over projecten in Borgerhout (169 in Antwerpen, 14 in Berchem, 11 in BeZali, 13 in Deurne, 15 in Ekeren, 18 in Hoboken, 15 in Merksem en 21 in Wilrijk, plus nog wat gemengde projecten).
Dat is de context waarbinnen de districten moeten werken. Toch werken de districten hard met de weinige middelen die ze ontvangen en realiseren ze mooie projecten waar de doorsnee inwoner iets aan heeft. Dat is zeker zo in het district Borgerhout.
De afgelopen jaren pakte het district in noord-Borgerhout met succes drie pleinen aan: het Krugerplein, het Terloplein en het Vinçotteplein. De buurt rond de pleinen leeft op, er zijn nieuwe eetcafé’s en winkels en er is extra plaats om te spelen. Schepen Van de Velde gaf in een interview toe dat de stadsontwikkeling in oud-Borgerhout zorgt voor een zichtbare revival. De afgelopen vier jaar zijn er in Borgerhout vier buurttuinen geopend. Er is een nieuw fietspad langs de Gitschotellei en in 2016 wordt de verloederde Engelselei omgetoverd tot een fiets- en wandelboulevard. In het Te Boelaarpark zorgt de Zomerboelaarbar voor een heerlijke sfeer en een leuk aanbod. Het gaat niet alleen over straten, parken en pleinen.
Het district kent verdomd goed de noden van wie er woont. Zo kiest Borgerhout heel bewust voor een gratis en open aanbod voor kinderen op de pleinen. Daarmee hebben we in 2015 4000 kinderen en jongeren – dat is een veelvoud van wat het stedelijk A-kaart aanbod bereikt. In 2016 geven we aan 750 kinderen soep op school met middelen uit ons Communicatiebudget. Zo doen we zelf iets aan de lege brooddozen. Via de jeugdsportpas krijgen kinderen uit kwetsbare gezinnen tot 100 euro terugbetaald als ze lid zijn van een sportvereniging. Nog in 2016 zal de fietstaxi voor senioren uitrijden in Borgerhout en wordt er gewerkt aan een meer divers seniorenbeleid. Met Borgerrio en de Reuzenstoet is het in Borgerhout bovendien twee keer per jaar feest, met en voor iedereen.
In alle bescheidenheid: Borgerhout zou Borgerhout niet zijn zonder een daadkrachtig districtsbestuur. Als burgemeester De Wever eindelijk zijn verkiezingsbelofte zou waarmaken om de districten meer middelen te geven, of ten minste ervoor zou zorgen dat iedere burger van ieder district hetzelfde bedrag aan middelen ontvangt, dan zal iedere Antwerpenaar erop vooruit gaan. Daar ben ik van overtuigd.
Districtsburgemeester Borgerhout, Marij Preneel