Van 11 tot 22 november vond de Conference of the Parties van het Klimaatverdrag plaats in Bakoe, Azerbeidzjan.

Dat klimaatactie nodig is, dat hoeft eigenlijk geen betoog. Afgelopen weekend trok een opiniestuk van Valerie Trouet de aandacht: een van de topwetenschappers wiens geduld toch wel op geraakt. Onder de titel "ik heb het u gezegd en u heeft uw schouders opgehaald" klaagt ze de stilstand in het klimaatbeleid aan. Ze stelt: "De klimaatextremen volgen elkaar nu al razendsnel op. Op de overstromingen in Zwitserland in juni volgden in juli bosbranden in de Balkan, volgden in september overstromingen in Centraal-Europa, volgden in oktober overstromingen in Valencia. En dan heb ik het alleen nog maar over het voorbije halfjaar in Europa. Elk van die extremen heeft veel menselijk leed veroorzaakt, maar ook miljarden aan schade. "

Mijn collega Niel Staes stelde de pertinente vraag bij de budgetbesprekingen: bij de risico's wordt klimaat niet genoemd. Laat de Chief Resilience Officer eens een risico-inschatting maken voor Antwerpen en haar bestendigheid tov klimaat. Dat zou een interessante oefening zijn.

Het werpt me terug naar mijn eerste interpellatie op de eerste gemeenteraad van deze legislatuur, bijna zes jaar geleden. Die ging over een klimaatbegroting. Inmiddels heeft deze stad een klimaatplan. Dat plan voorzag dat we tegen 2030 50 à 55% van onze uitstoot zullen hebben verminderd. De klimaatregisseur heeft dat doel al bijgesteld: op basis van het huidige klimaatplan halen we dat doel pas 3 jaar later, in 2033.

Dat is slecht nieuws. Het gaat allemaal veel te traag: op onze daken liggen nog steeds veel te weinig zonnepanelen, op het warmtenet dat veel potentieel heeft om onze woningen te verwarmen moeten we nog wachten, de uitstoot tgv het verkeer omwille van het slechte mobiliteitsbeleid blijft verder stijgen omdat er geen goeie noch veilige alternatieven zijn voor de auto.

Wat wel goed nieuws is, is dat we zien dat vele van onze inwoners actie ondernemen. De uitstoot tgv verwarming blijft dalen. Initiatieven van bewoners om te ontharden of om de stad te vergroenen, blijven groeien.

Steden spelen een belangrijke rol in de strijd tegen de klimaatverstoring, zeker in een wereld waar grote machtsverschuivingen gaande zijn en waar van bepaalde leiders van grote landen weinig heil te verwachten is op vlak van klimaatbeleid.

Dus bij deze alvast een oproep aan de onderhandelaars voor een nieuw bestuursakkoord: zorg voor een stevig hoofdstuk rond klimaat. We zitten écht op een scharniermoment. Deze legislatuur loopt tot 2030; het zal de volgende zes jaar een pak sneller moeten gaan - om zowel onze uitstoot te doen dalen, als om onze stad aan te passen tegen de gevolgen van de klimaatverstoring.

Ik begrijp dat intussen Antwerpen al wel heel wat ervaringen opbouwt. Zo bv de ambitie om Linkeroever klimaatneutraal te krijgen in 2030. Antwerpen Linkeroever is samen met Leuven, Brussel en La Louvière een van de 100 "Climate neutral and Smart Cities". Van dit soort van pilootprojecten kan verwacht worden dat ze andere steden over de hele wereld kan inspireren.

De COP in Bakoe beroert ook onze jongeren. De 12-jarige Ferre Van Steenbergen uit Deurne is naar Bakoe gereisd samen met zijn grootouders om wereldleiders aan te spreken op hun verantwoordelijkheid om de klimaatverstoring een halt toe te roepen. Hij maakt zich immers zorgen over zijn toekomst. Op dit moment lijkt de stad minder initiatieven aan de dag te leggen om jongeren voor klimaat te inspireren. Ferre kan mogelijk ook andere jongeren inspireren.

Schepen, ik heb de volgende vragen:

Meer info over de reis van Ferre: https://www.grootoudersvoorhetklimaat.be/ferre-naar-bakoe/