Brandweerkazerne Zuid: de blunder van 2,5 miljoen euro.
17 April 2025

We zagen vorige legislatuur een patroon van falende planning en geldverspilling. - Ilse van Dienderen
Antwerpen, 17 april 2025 – Het stadsbestuur heeft al 2,5 miljoen euro belastinggeld uitgegeven aan de bouw van een nieuwe brandweerkazerne op de Kielse Vest, zonder dat er ook maar één steen werd gelegd. Geen nieuwe kazerne, geen buurtpark, geen meerwaarde voor de wijk. Alleen verloren geld en gemiste kansen.
Groen Antwerpen vroeg een volledig overzicht van de gemaakte kosten en de balans is hallucinant. De oorspronkelijke raming voor het project bedroeg zo'n 7,5 miljoen euro. Vandaag is al bijna een derde van dat bedrag uitgegeven zonder enig tastbaar resultaat. De site op de Kielse Vest slokte bijna 2 miljoen euro op, vooral aan erelonen voor ontwerp, vergunningsaanvraag en aanbestedingsdossier. Verder zijn er kosten voor afbraakwerken, begeleiding, personeelsinzet bij AG Vespa en Brandweerzone Antwerpen, en juridische verbrekingskosten.
Omdat het project letterlijk in het water viel – de site bleek te watergevoelig – bleef de brandweer voorlopig actief op de Paleisstraat. Daar werden noodgedwongen aanpassingswerken uitgevoerd voor zo’n 350.000 euro. Intussen werd al opnieuw 350.000 euro uitgegeven aan voorbereidingen op een nieuwe locatie, de Emiel Vloorstraat. Alles samen komt de teller op 2.467.904,48 euro, zonder nieuwe kazerne.
Uit een recente hydraulische studie, die slechts 5.000 euro kostte, blijkt dat bouwen op de Kielse Vest enkel mogelijk is op palen, zonder in te grijpen op de noodzakelijke wateropvang. Zelfs met extra bufferbekkens blijft het risico op wateroverlast bij hevige regen bijzonder groot. De conclusie is duidelijk: deze locatie had nooit weerhouden mogen worden.
Toch zette het stadsbestuur door. De site werd kaalgekapt, erfgoed werd gesloopt, de buurt werd buitenspel gezet. Wat overblijft is een afgesloten terrein, omheind met hekken, dat dag na dag herinnert aan een foute beleidskeuze.
Groen betreurt dat opnieuw is gekozen voor een dure, grootschalige aanpak in plaats van een sobere, wijkgerichte oplossing. Dit dossier toont wat er misloopt wanneer participatie ontbreekt en wanneer men halsstarrig blijft investeren in prestigeprojecten die niet gedragen worden door de buurt of onderbouwd zijn met degelijk onderzoek.
Voor Groen ligt het alternatief voor de hand: benut het bestaande stedelijke patrimonium in plaats van onbebouwde ruimte aan te snijden. Denk vanaf het begin in functie van de buurt, klimaatbestendigheid en een verantwoord gebruik van publieke middelen.
Het stadsbestuur moet lessen trekken uit deze fouten. De blunders in dossiers zoals Kerkstraat-Constitutiestraat, Mellaertsstraat of de Kaaisleuf vormen een dure erfenis van een bestuursstijl waarin inspraak te vaak wordt genegeerd.