De stad stelde vandaag haar nulmeting rond discriminatie op de woonmarkt voor. “De zoveelste nulmeting op rij die bevestigt wat iedereen weet: er is een probleem met discriminatie op de woonmarkt in onze stad”, zegt Ikrame Kastit, gemeenteraadslid voor Groen. “Dat 6 op de 10 makelaars niet discrimineren, is mooi. Dat 4 op de 10 makelaars dat wél doen, is erg problematisch in een stad als  Antwerpen, waar de meerderheid van de inwoners bestaat uit minderheden.”

Uit het rapport blijkt dat een eerste groep van ongeveer 18% van de makelaars consequent discrimineert tegen etnische minderheden. Een tweede groep van ongeveer 23% discrimineert af en toe.

"Dit bevestigt wat iedereen al wist.

Het is nu tijd voor actie!"

Kastit vraagt nu eindelijk actie: “Dat er hardnekkig wordt gediscrimineerd op de woonmarkt, wordt nu voor de zoveelste keer bewezen. De tijd van enkel sensibiliseren, is nu voorbij. Er moet een duidelijk signaal komen naar de hardleerse overtreders. Ik reken op schepen Bachar om zijn tanden te laten zien. Elke Antwerpenaar verdient het om met evenveel respect behandeld te worden.”

Een stad die al haar bewoners omarmt, moet discriminatie en racisme aanpakken. Dat doe je door te sensibiliseren, maar ook door veelplegers te sanctioneren. Daarmee geef je een signaal naar mensen die het slachtoffer zijn van discriminatie. Zij voelen zich uitgesloten en moeten zich ook volwaardige burgers van de stad kunnen voelen.

“Antwerpenaren met verschillende etnisch-culturele roots hebben écht geen nood aan het zoveelste onderzoek dat telkens hun ervaringen bevestigt en waar vervolgens niets mee gedaan wordt”, vervolgt Kastit. “Waar is het anti-racismeplan om hiermee aan de slag te gaan? Waar blijven de gevolgen voor zij die discrimineren? Waar zijn de afspraken met de immosector, waarin richtlijnen en handhaving worden opgenomen?”

Volgens Groen moet de stad een samenwerking aangaan met de onderzoekers en met Unia om juridische praktijktesten systematisch uit te voeren. Zo kan er een antidiscriminatiebeleid gevoerd worden waar makelaars een verplichte vorming rond discriminatie en racisme op de woonmarkt en de effecten hiervan op samenleving moeten volgen. Daarnaast is er een juridische kader waar recidive overtreders vervolgd worden op basis van de bewijslast opgebouwd door UNIA en onderzoekers. Hierdoor valt de druk weg bij de slachtoffers die naast de ervaren uitsluiting en kwetsuren ook nog moeten bewijzen dat zij effectief slachtoffer zijn geweest van discriminatie en/ of racisme.