"Er is geen reden tot paniek, maar we moeten in Antwerpen wel dringend extra inspanningen doen om nieuwe gevallen van besmettelijke tbc tijdig op te sporen en te behandelen. Dit om extra besmettingen te voorkomen" Dat zegt OCMW-raadslid en arts Dirk Avonts nadat er midden oktober een nieuw geval van tuberculose werd vastgesteld in het Sint-Jan-Berchmanscollege in de Jodenstraat in Antwerpen.   vergelijkingtelt

"In met Gent Antwerpen dubbel zoveel gevallen van tbc", aldus Avonts. "Vooral in de wijk 2060 is de situatie zorgwekkend. We moeten niet panikeren, maar extra maatregelen zijn wel degelijk nodig.  In die wijk worden jaarlijks 60 tot 70 nieuwe gevallen van tuberculose ontdekt (per 100.000 inwoners). In andere wijken is dat 10 tot 20. Een significant verschil. En verontrustend als je weet dat het in meer dan de helft van de gevallen om een besmettelijke vorm van tbc gaat."

"Waarom is het zo belangrijk om nu extra maatregelen te nemen? De symptomen van tuberculose zijn zeer vaag en onduidelijk. Het is voor een arts niet gemakkelijk om een juiste diagnose te stellen, puur door klinisch onderzoek. Meestal is een radiografie van de longen noodzakelijk, net zoals labotesten. Dat is geen probleem voor wie een ziekteverzekering of voldoende financiële middelen heeft. Alleen, het zijn vooral mensen in armoede en zonder ziekteverzekering die het grootste risico op besmetting lopen. Zij stellen een doktersbezoek zolang mogelijk uit, waardoor er meer mensen in hun omgeving het risico op besmetting lopen."

"Het probleem van tuberculose in de wijk 2060 situeert zich dus niet op het niveau van de aanpak van een ontdekte tuberculose. Het probleem is net het te laat of niet ontdekken ervan. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en ook de Europese Unie hebben hierover duidelijke aanbevelingen gedaan: de drempel om medische hulp te zoeken moet zo laag mogelijk zijn. En dat kan enkel als je voor deze kwetsbare groep de financiële drempel wegneemt om een arts te raadplegen. En daar nijpt het schoentje in Antwerpen. Als een persoon met gezondheidsklachten zich aanmeldt bij het OCMW wordt eerst een uitgebreid 'sociaal onderzoek' uitgevoerd. In principe moet dat binnen de maand afgerond zijn, maar de laatste maanden loopt het soms uit tot 2 à 3 maanden. Pas dan valt een beslissing over het al dan niet een medische waarborg verlenen. Ondertussen blijft de patiënt met zijn klachten rondlopen... En in het geval van tuberculose betekent dat: kans op overdracht naar anderen." 

"Een oplossing ligt nochtans voor de hand. Wanneer een persoon zonder ziekteverzekering zich aanmeldt op een sociaal centrum met de vraag naar een medische waarborg om een arts te raadplegen, kan het OCMW meteen een medische waarborg afleveren voor ambulante zorgen. Gedurende 1 maand wordt dan alles terugbetaald, behalve een opname in een ziekenhuis. Tijdens deze maand kan een grondig sociaal onderzoek gebeuren, waarna de waarborg wordt uitgebreid, verlengd of afgeschaft. De persoon met klachten kan via deze werkwijze meteen een arts raadplegen, en de arts is ook zeker van de betaling van noodzakelijk bijkomend onderzoek. Dat verlaagt de drempel voor de patiënt en laat de arts toe om patiënten op een juiste manier te onderzoeken en een diagnose te stellen. Zo kan tuberculose in een vroeg stadium opgespoord én behandeld worden.

"Op deze werkwijze heb ik herhaaldelijk aangedrongen. Als OCMW-raadslid én als arts is dat mijn plicht. Op dit moment maakt het sociaal beleid in Antwerpen het echter niet mogelijk om tuberculose te bestrijden volgens de internationale richtlijnen.De situatie in 2060 vraagt om bijkomende maatregelen. Een degelijk sociaal beleid met een vernieuwd systeem van medische waarborg is de enige garantie op vroegdetectie van tuberculose."