Schepen Van de Velde geeft aan om persoonlijke redenen te stoppen als schepen. Hij wil een andere carrière en meer tijd voor zijn kinderen. Voor dergelijke persoonlijke afwegingen kunnen we uiteraard alleen maar alle respect hebben. Het is geen geheim dat Groen zich zeer kritisch was over de beleidskeuzes en de beleidsaanpak van Rob Van de Velde op vlak van stadsontwikkeling, groen en erfgoed.In die zin is het ook logisch dat wij zijn vertrek als een kans zien om het beleid over een andere boeg te gooien. 

Wij denken dat er dringend nood is aan meer integriteit. Bij stadsontwikkeling gaat om dossiers waar heel veel geld mee gemoeid is, en waar dus ? bijna nog meer dan in andere beleidsdomeinen ? zeer transparant en volgens de regels moet gehandeld worden. Op verschillende dossiers is dat zichtbaar niet gebeurd. We hebben het dan onder meer over de toren aan de Tunnelplaats en de ontwikkeling van de slachthuissite (twee projecten van bouwpromotor Landinvest), de tolhuissite en vandaag nog in het nieuws: de inplanting van groothandel Sligro. 

In meer dan één dossier werden negatieve adviezen vanuit stedelijke administratie en vanuit deskundigen (gecoro, welstandscommissie) gewoon geneerd.

Belangrijke plannen kreeg hij niet rond, zoals bijvoorbeeld de herziening van het Strategisch Ruimtelijk structuurplan Antwerpen en de herziening van de hoogbouwnota.

Als schepen van erfgoed had hij een verbazend zwakke beschermende reflex. We denken daarbij aan  zijn recente uitspraken over de SAMGA-silo's (waar hij geen toekomst voor zag), maar ook zijn houding ten aanzien van cinema Forum in de Brederodestraat, een cottagevilla in Wilrijk, Villa Berkenhof in Ekeren, ......

Ook zijn samenwerking met buurt- en actiegroepen was zeer problematisch. Hij maakte hen liever verdacht van partijpolitieke banden dan er het inhoudelijk debat mee aan te gaan.

Wij wensen Rob Van de Velde al het beste in zijn nieuwe carrière, en roepen tegelijkertijd burgemeester De Wever op om snel een vervanger aan te duiden (het heeft geen zin dit nu te rekken tot 'ergens in het najaar') en het beleid op vlak van stadsontwikkeling en erfgoed op een ander spoor te zetten.